Από σήμερα Χαρτζιλίκι!

Σήμερα εισήγαγα στον κόσμο του μικρού μου Λοχαγού το χαρτζιλίκι.

Κουμπαρά έχει εδώ και χρόνια,αλλά μέχρι τώρα δεν τον τροφοδοτούσαμε συστηματικά.Πιο συχνά βάζει χρήματα στον κουμπαρά στη γιαγιά του (έτσι είναι, όταν είσαι πλούσιος έχεις και πολλούς!),χωρίς όμως σύστημα και χωρίς να γνωρίζει την αξία των κερμάτων που ρίχνει.
Μέχρι τώρα είμαστε σε επίπεδα έβαλα "3 λεφτά/έβαλα 1 λεφτό".

Κινήσεις που έχω κάνει μέχρι τώρα για να αποκτήσει μια επαφή με τα χρήματα,την αποταμίευση και την αξία του να κάνουμε δώρα,χωρίς να έχω εστιάσει σε αυτή καθ' αυτή την αξία των χρημάτων ήταν οι εξής:

• Χρήματα που του δίνουν σε γενέθλια/γιορτές κτλ μπαίνουν στον κουμπαρά και όταν μαζευτούν τα μεταφέρω στην τράπεζα.
• Με χρήματα που του έχουν δώσει σε γιορτή,αλλά και με προκαθορισμένο μέρος χρημάτων από τα κάλαντα έχουμε πάει να πάρει δώρο της επιλογής του.
• Με χρήματα από τον κουμπαρά του έχει πάρει γλαστρούλες στις γιαγιάδες σε γιορτές
• Μια φορά πρόπερσι που την είχε δει αλχημιστής και είχε χύσει μισό πακέτο αλάτι μαζί με ούζο  στο ποτήρι με το νερό του,πήραμε λεφτά από τον κουμπαρά του και αντικατέστησε το αλάτι.Του εξήγησα ότι για το ούζο του τη χάρισα γιατί είναι ακριβό.

Ολα αυτά σίγουρα του έχουν περάσει κάποια μηνύματα,αλλά θεωρώ ότι στην ηλικία των 6-7 ετών το παιδί πρέπει να αρχίσει να έχει μια πιο σαφή εικόνα της αξίας των πραγμάτων.

Του είπα σήμερα λοιπόν ότι μεγαλώνοντας αποκτά περισσότερες υποχρεώσεις,αλλά παράλληλα αποκτά και περισσότερα δικαιώματα.Ο πρόλογος έδεσε κουτί γιατί βλέπαμε χθες ένα βίντεο από όταν ήταν 1μιση,στην τωρινή ηλικία του αδελφού του και παραπονιόταν ότι τότε περνούσαμε καλύτερα γιατί παίζαμε όλη μέρα.

Από σήμερα λοιπόν και κάθε Δευτέρα θα λαμβάνει χαρτζιλίκι 0,50€.Το χαρτζιλίκι του θα μπαίνει σε ξεχωριστό κουμπαρά και θα μπορεί να το ξοδεύει όπως εκείνος επιθυμεί,χωρίς να παρεμβαίνουμε εμείς.

-Αρκεί αυτό που ζητάς να μην είναι παράλογο προσέθεσα.Μη μου πεις π.χ. να πάρεις κρασί.

Σαφώς δε θα ζητούσε κρασί,αλλά ως μαμά γνωρίζω ότι πάντα πρέπει να εξηγείσαι από την αρχή αν θες να ελαχιστοποιήσεις (να γλυτώσεις έχεις καταλάβει εδώ και χρόνια ότι δε γίνεται) περιττές συζητήσεις με εισαγωγή "αφού μου το υποσχέθηκες..."

Τα 50 λεπτά θεωρώ ότι είναι ένα πολύ καλό ποσό για την ηλικία του.Δεν του κάνει τα πράγματα πολύ εύκολα και θα καταλάβει ότι ακόμα και για να πάρει ένα αυτοκινητάκι hotwheels που κάθε τόσο ζητάει,θα πρέπει να κάνει υπομονή 3-4 εβδομάδες.Σιγά σιγά θα μπει και στο διλλημα "αξίζει να ξοδέψω τα χρήματα για ένα ακόμα αυτοκίνητο,ή να τα κρατήσω για να πάρω κάτι καλύτερο;".

Μόλις αποκτήσει μια αίσθηση θα αρχίσω να τον βάζω στη διαδικασία να βλέπει στο σούπερ μάρκετ πόσο κοστίζουν διάφορα προϊόντα.

Σε ηλικίες άνω των 10-11 ετών είχα διαβάσει ότι είναι καλύτερα να δίνεται το χαρτζιλίκι μια φορά το μήνα για να μάθουν τα παιδιά να το διαχειρίζονται.Σε μικρά παιδιά όμως είναι καλύτερο εβδομαδιαία.

Επίσης έγραφε ότι μπορούμε να δίνουμε στα παιδιά την ευκαιρία να κερδίσουν κάποια έξτρα χρήματα βοηθώντας σε κάποιες δουλειές στο σπίτι.

ΟΧΙ φυσικά στις αυτονόητες που πρέπει να γίνονται ούτως η άλλως.

Η ιδέα τον χαροποίησε πάρα πολύ κι ας μην του λείπει στην ουσία τίποτα.

Είναι πιστεύω αυτή η αίσθηση ελευθερίας και οι αμέτρητες επιλογές που (θεωρεί ότι) του ανοίγονται.

Είμαι πολύ περίεργη να δω πώς θα χειριστεί τα πρώτα του "κερδισμένα" χρήματα!