Όταν το παιδί σας δεν θελει να βαλει γυαλιά

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά γίνονται
αντικείμενο πειραγμάτων για κάποια ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά τους, όπως π.χ. τα γυαλιά. Πώς
πρέπει να το αντιμετωπίσετε;
Tα παιδιά συχνά δυσκολεύονται να δεχτούν τη
διαφορετικότητα άλλων συνομηλίκων τους ή μη και
βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αρχίσουν να
κοροϊδεύουν και να πειράζουν σε υπερβολικό βαθμό.

Tι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ο γονιός αν αντιληφθεί ότι
το παιδί του είναι στόχος πειραγμάτων στο σχολείο
επειδή φοράει γυαλιά;

«Δεν θέλω να βάλω γυαλιά!»

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, το πρόβλημα με το παιδί που φοράει γυαλιά είναι
περισσότερο η «αποστροφή» του γονέα προς τα γυαλιά. Oι γονείς συχνά ανησυχούν για
το πώς θα πείσουν το παιδί τους να φοράει τα γυαλιά του όταν πρέπει, να μην τα ξεχνάει
κ.τ.λ. Πολύ συχνά, επίσης, οι γονείς νομίζουν ότι το παιδί θα συνηθίσει τα γυαλιά και ότι η
όρασή του θα χειροτερεύει εξαιτίας τους. Aυτό, λοιπόν, που πρέπει να καταλάβετε αν το
παιδί σας πρόκειται να βάλει γυαλιά είναι ότι αν το παιδί βλέπει καλύτερα με γυαλιά,
σχεδόν πάντα τα αποδέχεται ανεξαρτήτως ηλικίας. Aν δίνονται ως βοηθήματα ενάντια στο
στραβισμό, πράγμα συνηθισμένο στην προσχολική ηλικία, η βοήθεια του γονιού είναι

πολύ σημαντική για να πείσει το παιδί να μη βγάζει τα γυαλιά του.
Tι μπορείτε να κάνετε; Mα απλά λόγια να μετατρέψετε τα γυαλιά σε παιχνίδι,
διαλέγοντας το σωστό σκελετό. Bρείτε ένα χαρούμενο παιδικό σκελετό, ανθεκτικό στη
«σκληρή» παιδική χρήση. Περάστε στο παιδί σας το μήνυμα ότι τα γυαλιά το κάνουν
εξυπνότερο και ενισχύστε του με κάθε τρόπο την αυτοπεποίθηση. Kαι φυσικά δεν πρέπει
να δείχνετε ότι δυσανασχετείτε επειδή φοράει γυαλιά!

Eπειδή το πείραγμα μπορεί να εξελιχθεί σε παρενόχληση, με λεκτική ή και σωματική βία,
είναι καλό οι γονείς να παρακολουθούν διακριτικά αλλά στενά το παιδί τους για να
καταλάβουν αν έχει πέσει θύμα του λεγόμενου bulling (παρενόχληση). Aν αυτό συμβαίνει
στο σχολείο, τότε πρέπει άμεσα να ενημερωθεί ο δάσκαλος για το πρόβλημα. Πολλές
φορές τα παιδιά που πειράζουν συνομηλίκους τους είναι και τα ίδια θύματα στο σπίτι τους.

Ιδέες αποθήκευσης παιχνιδιών

Εχω δυο αγόρια του ιδίου φύλου με 5 χρόνια διαφορά,που μοιράζονται ένα δωμάτιο.Οπως είναι φυσικό τα παιχνίδια τους έχουν καταλάβει το σύμπαν με  επιθετικά επεκτατικές τάσεις στις λιγοστές μας ντουλάπες.

Τα μεγάλα μου προβλήματα ήταν 2:

Τα τεράστια κουτιά από επιτραπέζια και παζλ,που λυπάμαι να δώσω γιατί α)το χειμώνα τα παίζουμε, β)έρχεται και ο μικρός από πίσω οπότε είναι κρίμα να διώξω κάποια που ίσως είναι ηλικιακά ξεπερασμένα για το μεγάλο .

Τα εκατοντάδες (στην κυριολεξία) αυτοκινητάκια του μεγάλου,ο οποίος όμως επειδή έχει τρέλα με τα αυτοκίνητα τα θυμάται και τα αγαπάει όλα,άρα δεν είναι ότι θα πάρω μια χούφτα (κάντες 10 για να κάνουμε δουλειά) και ούτε που θα το καταλάβει.Ακόμα θυμάται αυτοκίνητα που έχασε ή αντάλλαξε πριν από χρόνια.Το μεγάλο μπαούλο που τα έχουμε μέσα όμως είχε μπουκώσει τόσο πολύ που δε μπορούσε να βρει τίποτα πλέον.

Αν έχεις παιδιά δε θα σου είναι δύσκολο να φανταστείς σκηνικό:Βιάζεσαι να φύγετε,σου λέειφυσικά να πάρει 2-3 αυτοκινητάκια μαζί,φυσικάθέλει κάποια συγκεκριμένα που δεν τα βρίσκει, νευριάζει,νευριάζεις...περαιτέρω εξηγήσεις είναι πιστεύω περιττές.

Εκτός αυτού το μπαούλο ήταν θεόβαρο και μου έβγαινε το λάδι να το μετακινήσω για να καθαρίσω,ενώ ξεχείλιζε με αποτέλεσμα το καπάκι να σέρνεται διαρκώς αντιαισθητικά στο πάτωμα και το μωρό να κάνει μονίμως επιδρομές στα επικίνδυνα για την ηλικία του αυτοκίνητα.

 Προχθές το βράδυ που τα σκεφτόμουν πάλι λοιπόν είχα μια αναλαμπή.Η μάλλον καλύτερα,2 αναλαμπές.

Η πρώτη ιδέα ήταν να πετάξω όλα αυτά τα ογκώδη κουτιά και να βάλω τα επιτραπέζια και παζλ σε επαναχρησιμοποιούμενα polybags με φερμουάρ.Φρόντισα να κόψω τις εικόνες από τα κουτιά,ώστε να είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε τί περιλαμβάνει κάθε σακούλα,αλλά και να βλέπουμε πώς να φτιάξουμε τα παζλ.Στα περισσότερα επιτραπέζια δε χρειάστηκε να κόψω τίποτα,γιατί υπήρχε το χαρτί οδηγιών με την εικόνα.Για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία στην ανεύρεση,έγραψα σε αυτοκόλλητες ετικέτες που τις κόλλησα όλες στην επάνω δεξιά γωνία τον τίτλο του παιχνιδιού.

Μέσα σε ένα από τα γνωστά καλάθια του ΙΚΕΑ  που έχουμε στη βιβλιοθήκη τους κατάφερα να χωρέσω πάνω από 20 από αυτά τα παιχνίδια ενώ γέμισα μια ολόκληρη μαύρη σακούλα από πατικωμένα κουτιά!

Είμαι ενθουσιασμένη!!!

Βρήκα μάλιστα και κάτι τεράστια polybags,όπου χωράνε μέχρι και puzzle και επιτραπέζια με χαρτόνι.

Eίμαι και πολύ περήφανη  γιατί χρειαζόμουν ένα κουτί να βάλω αυτά τα μεγάλα κομμάτια + τα υπόλοιπα παιχνίδια που δεν είχαν χωρέσει στο πρώτο.Η πρώτη μου παρόρμηση φυσικά ήταν να πάω να πάρω ένα ακόμα κουτί αποθήκευσης.Παλαιότερα αυτό θα είχα κάνει κατά πάσα πιθανότητα.Τώρα που σκέφτομαι και το ευρώ,αλλά και το σπίτι έχει περιορισμένους χώρους το σκέφτηκα καλύτερα.Αναδιοργάνωσα κάποια άλλα πράγματα,έπεσα και πάνω στην ιδέα Konmari για ξεσκαρτάρισμα πραγμάτων και τελικά έκανα χώρο σε ένα υπάρχων κουτί της βιβλιοθήκης.
Το συμπέρασμα είναι ότι όσο περισσότερο χώρο έχεις,τόσο πιο πολλά άχρηστα πράγματα μαζεύεις και τόσο πιο πολύ απλώνεσαι,με αποτέλεσμα και πάλι να μη χωράς και να μη βρίσκεις τίποτα.

Εμείς θα πάμε στην αποθήκη!

Η λύση που έδωσα για τα αυτοκίνητα (και που με έκπληξη δέχτηκε αδιαμαρτύρητα,αν όχι με ενθουσιασμό ο γιος μου) ήταν να τα χωρίσει σε 3 ομάδες.Η μία έμεινε στο δωμάτιο και οι άλλες 2 μπήκαν σε σακούλες στην αποθήκη.Του εξήγησα ότι δεν τα αποσύρουμε,απλά όταν βαριέται αυτά που έχει πρόχειρα,με οποιαδήποτε συχνότητα κι αν συμβαίνει αυτό, θα μπορεί να τα αλλάζει.Η κούτα άδειασε τόσο,που καταφέραμε να χωρέσουμε μέσα και ένα αεροπλανοφόρο,αλλά και κάτι άλλα hotwheels gadgets τα οποία είχα μέσα στη ντουλάπα.
Είμαι διπλά ενθουσιασμένη!!!